ကၽြန္ေတာ္လား....သာမန္လူတစ္ေယာက္ပါ....မနက္ဆုိရင္ေတာ့ သီခ်င္းေလးနဲ႕အိပ္ယာ ထတတ္တယ္.တစ္ခါတစ္ခါမွာအရမ္းလြမ္းတတ္တယ္.အေပါင္းအသင္းေတြကို အရမ္းမင္တတ္တယ္...

ေၾကကြဲျခင္း


ခ်စ္သူေရ
မင္းရဲ႕အၿပံဳး မိုးတစ္စက္
ငါ့ႏွလံုးသား ပ်ိဳးခင္းထက္ကို
ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ဖ်န္းပက္မွာလဲ

မၾကင္နာခ်င္ေနပါ
ရင္ေတာ့မနာပါရေစနဲ႕
မခ်စ္ရင္လည္းေနပါ
ပစ္ခြာေတာ့ မေျပးပါနဲ႕
ႏွဳတ္ဆိတ္လို႕ေနခ်င္ေနပါ
အမုန္းေတာ့ တဆိတ္မၾကားပါရေစနဲ႕
ႏွလံုသားကို တံခါးပိတ္ႀကိတ္မွိတ္လို႔ ေနပါ့မယ္
သနားတယ္ ဆိုတဲ့စကား
ငါ့နားမွာ ခါးလြန္းလို႔ပါ

မ်ဥ္းၿပိဳင္ႏွစ္ေၾကာင္းလို
မင္းနဲ႔ငါ့ရဲ႕အခ်စ္အေၾကာင္း
ဘယ္အခါမွ မေျပာင္းလဲေပမယ့္
ထာ၀ရတိုင္ေအာင္လည္း
မေပါင္းဆံုႏိုင္ပါဘူးေလ

နယူတန္ရဲ႕နိယာမတရား
သက္ေရာက္မွဳ႕အတြက္
တန္ျပန္သက္ေရာက္ခဲ့လို႔
လားရာေတြ...ဆန္႔က်င္ခဲ့ရတယ္
ငါ့ရဲ႕အၿပံဳးက...မင္းအတြက္ အမုန္းေတြျဖစ္လို႔
ငါ့ရင္လည္း...ကြဲေၾကခဲ့ရတယ္......။

အပင္ပ်ိဳးခဲ့မိတာ
အက်ိဳးလိုလို႔ မဟုတ္ပါဘူး
ငါ့ရင္ဘတ္ထဲက ပန္းတစ္ပြင့္
မင္းအတြက္ ရနံ႔မသင့္ခဲ့ရင္ေတာင္
ထာ၀ရတိုင္ေအာင္ ယုယလို႔ေနဦးမွာေပါ့

1 ေယာက္ကေတာ့ ဒီလုိျမင္တယ္...:

nwayeeinlinn said...

“ငါ့ရဲ့အျပံဳးက မင္းအတြက္ အမုန္းေတြျဖစ္လို ့
ငါ့ရင္လည္း ကဲြေၾကခဲ့ရတယ္” ဆိုၿပီး
နယူတန္ရဲ့ တတိယ နိယာမနဲ ့
နွိုင္းယွဥ္ဖဲြ ့ႏြဲ ့ထားတာေလးက
အသြင္တစ္မ်ိဳးေပါ့…
“ငါ့ရင္ဘတ္ထဲက ပန္းတစ္ပြင့္
မင္းအတြက္ ရနံ ့မသင့္ခဲ့ရင္ေတာင္
ထာ၀ရတိုင္ေအာင္ ယုယလို ့ေနဦးမွာေပါ့”
ဆိုတဲ့ စာသားေလးက “ခ်စ္ျခင္းရဲ့ အနုပညာ”လို ့
ခံစားသတ္မွတ္မိပါတယ္…